Vijf jaar Ons Klein Geluk!

Vijf jaar geleden is het al. Dat ik zenuwachtig stond te wachten voor de feestelijke opening van Ons Klein Geluk. Ze zeggen dat als je als zelfstandige de eerste drie jaar overleeft dat het goed komt. Ik zit al aan vijf jaar, inclusief corona, dus die jaren tellen dubbel naar mijn mening.

En wat een jaren zijn het geweest!

Jaren met veel liefde voor mijn zaak en een grote zoektocht naar mijzelf.

Al van in mijn puberjaren zei ik dat ik vroedvrouw wilde worden. Maar ik heb voor de jobzekerheid gekozen en ik ben op mijn 18 jaar voor verpleegkunde gegaan. Wanneer mijn zoontje Dries geboren werd begon het terug te kriebelen. Mijn vroedvrouw, Tinne van ’t Ooievaarsnest, deed er een schepje bovenop en gaf mij de figuurlijke schop onder mijn kont die ik nodig had. Een eerste stap richting die droom was ‘Ons Klein Geluk’ met de Baby Spa, de pretecho en de relaxatie. In 2019 draaide het zo goed dat ik personeel kon inschakelen en voor de opleiding vroedkunde kon gaan.

Dit is een verhaal dat velen van jullie al kennen. Wat jullie niet weten is dat de afgelopen vijf jaar voor mij persoonlijk ook een helse zoektocht is geweest.

Met alleen Baby Spa, relaxatie en pretecho bleef ik op mijn honger zitten. Bij het afstuderen en de opstart van de vroedvrouwenpraktijk werd die honger gestild. Maar aangezien een opstart van iets heel veel energie vraagt was ik alleen nog maar met de vroedvrouwenpraktijk bezig en had ik het gevoel over de rest de grip te verliezen. Al maar goed had ik heel veel hulp had en daardoor bleef alles mooi draaien. Sommige kwamen af en toe helpen, anderen zijn een hele periode gebleven en op een gegeven moment waren er 12-13 mensen die kwamen helpen. Op dat moment had ik dat nodig want anders kreeg ik de vroedvrouwenpraktijk niet bol gewerkt. Maar voor mij bleef het zoeken: wel vennoten, geen vennoten, wel vast personeel, geen vast personeel, waar leg ik mijn focus, ben ik wel een goede vroedvrouw als ik ook de baby spa en echo heb, zet ik die andere activiteiten op een lager pitje, geef ik het volledig uit handen, verkoop ik het, kan ik manager/ zaakvoerder EN vroedvrouw zijn, … En in dat dilemma en die zoektocht van de afgelopen vijf jaar heb ik ook vaak het gevoel gehad dat ik geleefd werd. Ik leefde voor mijn zoon en ik leefde voor mijn werk en ik leefde voor de studie maar “Paulien” verdween op de achtergrond.

Ik ben zaakvoerder van Ons Klein Geluk én vroedvrouw. En het één heeft geen invloed op het andere. Als ik een mama aan het begeleiden ben dan maak ik geen reclame voor pretecho’s of Baby Spa. Dan neem ik geen telefoons aan van klanten en dan ben ik geen “zaken” aan het doen. Dan zorg ik en sluit ik de buitenwereld even uit en focus mij op de baby en het gezin. Dan denk ik na over waar nog ‘gaten’ in het zorgtraject zitten en op welke manier we ouders het meest optimaal kunnen voorbereiden op de komst van hun baby of kunnen begeleiden na de geboorte van hun baby. Dan informeer ik mama’s, werk ik samen met mijn fantastisch team en staat de zorg op nummer één.

Als ik in Ons Klein Geluk ben kan ik zaakvoerder zijn, dan kan ik managen, marketing analyseren en op punt stellen, kwaliteitsnormen evalueren, zot doen op social media, doelen uitwerken, give aways organiseren, verkopen, dromen, nadenken over wat ik wil bereiken,… Nu mijn team uit vroedvrouwen bestaat en er een wachtdienst verzorgd wordt kan ik dit ook. Ik heb mijn mama’s die ik opvolg maar dit zijn er minder dan mijn collega’s, Julie VL en Julie D. Omdat naast het “vroedvrouwen” er nog een heel ander takenpakket op mij wacht. Kwaliteit boven kwantiteit dus ik verdeel mijn werk heel zorgvuldig onder het ‘vroedvrouwen’ en het ‘managen’ zodat mijn mama’s in hun begeleiding hier niks van merken.

Het één maakt niet dat ik minder het ander ben. Ik ben het allebei: vroedvrouw en manager. Voor diegene die mij een beetje kennen weten dat ik al sinds mijn kindertijd grote fan ben Beyoncé. Queen B vertelt heel mooi hoe dat ze op het podium een persona heeft dat Sasha Fierce noemt en naast het podium veel minder show bij heeft en haar dagdagelijkse job doet en mama is.

Zo zie ik het ook (alleen een klein miljoen keer kleinschaliger, haha!). Ik ben puur vroedvrouw als ik op huisbezoek of consultatie ben en dan primeert mijn zorgend karakter. De Sasha Fierce met grote dromen en marketingstrategieën komt naar voor als ik in mijn rol van manager zit.

Ik ben mama, vriendin van, vroedvrouw, collega, manager, zaakvoerder,… en ik vervul elke rol met evenveel liefde en toewijding. Ik heb een manier gevonden om mijn honger te stillen zonder mijzelf continue voorbij te lopen. Al zal dat ‘mezelf voorbij lopen’ voor mij altijd wel een werkpuntje blijven! En euh.. eerlijk gezegd. Deze puzzel is voor mijzelf echt nog maar de laatste paar weken in elkaar gevallen. En zonder de andere fantastische vroedvrouwen en alle anderen die mij de afgelopen vijf jaar zijn komen helpen had ik nooit alle puzzelstukjes gevonden.

Met de ervaring die ik afgelopen vijf jaar heb opgedaan, kijk ik zo enorm hard uit naar het opbouwen van Ons Klein Geluk 2.0 in Westerlo. ALLES wordt herbekeken en geoptimaliseerd om de service en kwaliteit naar een nog hoger niveau te tillen. Wat betekent dat er heel wat veranderingen op til zijn bij Ons Klein Geluk, in de positieve zin uiteraard!

Wil jij op de hoogte blijven van deze veranderingen, schrijf je dan zeker in voor onze nieuwsbrief! Ook give aways, kortingen en acties worden in die nieuwsbrief vermeld.

“I dream it. I work hard. I grind it. I own it.” – Beyoncé